«از زمانی که سن کمی داشتم تصاویر رنگی و فضاهای خیالی همیشه مرا به یک دنیای دیگری میبرد. ساعتها در دنیای خودم مینشستم و خارج از زندگی آدمها در خیالات خودم با تصاویری که میدیدم خیالپردازی میکردم و همین باعث شد که تا به این سن، از این دنیای رنگی و خیالی دست نکشم؛ چرا که این خیال، مرا از زندگی روزمره و خاکستری بیرون میبرد و میتوانم راه گریزی داشته باشم به فضای پر از رنگی که خودم به شیوهای که دوست دارم خلق میکنم.